Yudaiaans Nieuwsblad

Groot alarm gisteren! De traditionele kersttoespraak van koning Albert was zo saai dat ik bijna in een comateuze toestand moest afgevoerd worden naar spoed. Als een sanseveria op een bureau stond koning Albert zijn kersttoespraak immers zonder enig gevoel of originaleit af te lezen. De vraag die op mijn lippen brandde was wie eigenlijk die teksten schrijft. Een dergelijke copywriter of woordvoerder zou verbannen moet worden uit het koninkrijk, zijn creativiteit zou in de vergeetput gegooid moeten worden. Het zou toch anders kunnen, niet? Waarom kan Albert niet gezellig in een zetel zitten met zijn sloffen aan? Terwijl de open haard gezellig knispert komt Paola binnen met een Piet Huysentruyt schort aan en twee tassen warme chocomelk. Terwijl Albert speecht, geeft hij ondertussen ook een tik op de billen als Paola zich naast hem wil neervleien in de koninklijke zetel. Ik stel me bij deze dan ook graag kandidaat om de nieuwe woordvoerder te worden van het koninklijk paleis. We mogen he

Maria mag van geluk spreken dat ze dit jaar niet moest bevallen van haar messias. Indien haar water zou breken zou Jozef direct een zak strooizout moeten bovenhalen en als ze een NMBS-trein had genomen in plaats van haar ezel dan had ze haar stal vermoedelijk nooit op tijd hebben bereikt. Ik kon vandaag trouwens weer meespreken over de koude en NMBS-ellende. Als een bevroren ijspegel zit je te wachten op je trein en de enige bron van informatie om je aan te verwarmen zijn de rode vertragingscijfers op de informatie-borden. Ik moet wel toegeven dat ik vandaag aangenaam verrast was door de email van de NMBS die in mijn emailbox zat waarin het directicomité de reizigers dankt voor het begrip en het vertrouwen. De pdf-brochure die je kan downloaden is mijns inziens geslaagd qua opbouw: objectieve feiten gevolgd door oorzaken en het plan van aanpak. Laat ons wel hopen dat ze uivoeren wat ze beloofd hebben want de trein met "bestemming beter" -de slogan van de NMBS - lijkt in ie

De gemiddelde Belg wordt met een aantal lichaamlijke afwijkingen geboren zoals een baksteen in de maag en een zware voet. Het valt me de laatste tijd ook op dat heel veel mensen lijden aan het citroengezicht-syndroom. Een ziekte waarbij de mondhoeken naar beneden zijn gezakt waardoor een zure smoel ontstaat. In sommige gevallen is het aangeboren, in veel gevallen is er echter een externe factor. Treinen die vertraging hebben durven het syndroom extra te prikkelen en een benidorm bastard op de weg die schrik heeft van het gaspedaal laat menigeen ook niet onverschillig. Medisch – edoch niet wetenschappelijk ondersteund – onderzoek doet vermoeden dat ook de manier waarop bedrijven met klanten omgaan het citroengezicht-syndroom kunnen doen ontstaan. Zo las ik begin deze week een uitspraak van Lloyd-topman Piet Verbrugge naar aanleiding van de koerswijziging van de bank, waarbij het accent komt te liggen op vermogende klanten. Vermoedelijk was de doos “subtiele communicatie” uitverkocht

Marketeers zijn volgens vele van mijn vrienden "verkopers van warme lucht". Toen ik gisteren het ICC-gebouw in Gent opzocht voor het 29e Marketingcongres van Stichting Marketing volstond het dan ook om een spoor van smeltende sneeuw te zoeken. “Een slijmspoor had ook best volstaan”, hoor ik mijn buurvrouw nu al denken. We zijn als marketeer inderdaad niet altijd relevant en (s)lijmen de consument met valse beloftes. Het thema “Return on Relevance” is dan ook niet zo irrelevant gekozen. Alvast enkele gedachtesprongen die aan mijn hersenpan zijn aangevroren uit de verschillende sessies. Indien sommige paragrafen van deze blog u zouden vervelen dan kan u ook gewoon een sfeer-samenvattig krijgen door naar de bijhorende muziek te luisteren. Choose Life [ ► music ] We vuren volgens Barry Schwartz teveel productkeuzes af op onze consument waardoor ze verlammen zoals bij de parafix in Merlina. Indien ze toch komen tot een keuze blijven ze achter met een knagend gevoel want alles

Als u de voorbije dagen een (online) krant hebt geraadpleegd, zal uw oog vermoedelijk twee zaken hebben opgemerkt. Enerzijds wordt de muziek van The Beatles sinds vorige week aangeboden op iTunes. Een slimme zet als je ziet dat muziekfans wereldwijd op één week tijd twee miljoen nummers en 450.000 albums van The Beatles hebben gedownload. De legendarische band krijgt ter promotie zelfs een - al dan niet vlug in elkaar geknutselde - reclamespot van een halve minuut. Anderzijds was er een interview met Tim Berners-Lee in het wetenschappelijk tijdschrift Scientific American. 'De oprichter van het internet' geeft er iTunes, de muziekwinkel van Apple, een muzikale veeg uit de pan. "Je bent niet meer op het web. De wereld van iTunes is gecentraliseerd en ommuurd. Je bent gevangen in één winkel, in plaats van dat je je op een open marktplaats bevindt. Voor de toekomst ben je afhankelijk van de verbeelding van één bedrijf", aldus Tim Berners. Wie er van de hele discussie

Hebt u er ook al over nagedacht om uw frietjes tussen uw hamburger te persen? Geen smakelijk idee volgens mij, maar Quick is de eerste om het daadwerkelijk als "nieuw" product aan te bieden. Merken moeten immers voortdurend zichzelf heruitvinden om in de gunst van de consument te komen, maar vooral te blijven. De hamburgerketen lanceert op 30 november dan ook de frietburger, de eerste hamburger met frietjes in. De vraag is waarom ze dit doen? Omdat de jeugd van tegenwoordig een grotere mond heeft gekregen waardoor ze meer nodig hebben om hun smoel mee vol te proppen, zou een mogelijke insteek kunnen zijn. Het consumptiegedrag verandert en daar spelen merken zoals Quick dan ook slim op in. Zo lanceerde Quick al begin dit jaar de controversiële halal burger in Frankrijk. Over de frietburger zegt Quick in een persbericht het volgende: "De Suprême Allumettes kost 4,35 euro en daarvoor krijgt u een 'genereuze' gehaktsteak van 150 gram op een bedje van batavia-sl

Wat wil jij later worden? Euh...geen idee juffrouw. Wist ik veel dat ik tegen juffrouw Suzzy 25 jaar geleden moest antwoorden dat ik marketeer wou worden. Ik zou waarschijnlijk een kwartier in de hoek hebben moeten staan als straf. Vandaag de dag zou ze zeker het onderzoeksrapport "A Bit Rich: Calculating the real value to society of different professions" hebben gebruikt om mij Berlusconi-gewijs op andere gedachten te brengen. The New Economics Foundation (NEF), dat het rapport publiceerde, pleit voor een fundamentele heroverweging van de manier waarop de waarde van werk wordt erkend en beloond. Zo heeft een kuisvrouw meer waarde dan een bankier. Ook reclamejongens en marketeers krijgen een goede veeg uit de pan. Advertising agencies are keen to demonstrate the returns they create for their customers. These estimates of additional sales generated allowed us to calculate the share of overconsumption attributable to advertising, and then the damage that causes. We found that

Toen ik eergisteren mijn voet brak bij het verlaten van de Vlerick-poorten, zag ik tijdens de val in geweldige slow-motion mijn jonge leven voorbijflitsen. De hoogtepunten en de dieptepunten werden op mijn netvlies geprojecteerd. Eén van de dieptepunten in mijn leven was toen ik vernam dat Sinterklaas niet bestond. Het was alsof er een Al Qaida bom avant-la-lettre in mijn jonge hart ontplofte. Hoe had ik mij ooit in de luren kunnen laten leggen door mijn ouders en vooral, de katholieke kerk. Ik voelde me keihard gepakt. Ik was dan ook blij dat er dit jaar een film in de zalen kwam die de onverbloemde waarheid durfde zeggen over Sinterklaas: Sint. Een leuke horrorprent van Dick Maas die Sinterklaas afbeeldt als een moordlustige bisschop die pakjesavond vrij letterlijk interpreteert . Roger Van Gheluwe is hiermee vergeleken zelfs een echt mietje. Niet alleen de inhoud van de film intrigeerde me, ook de hele commotie die de film met zich meebracht was/is een lust voor mijn marketingoog

Ik ben gisteren tot een schokkende ontdekking gekomen: Er bestaat een nieuw alternatief voor de iPads, laptops en andere digitale dragers: boeken. Het leuke van deze nieuwe technologie is dat je geen adapter nodig hebt, je hem meermaals kan laten vallen zonder te breken en vooral de opstarttijd is zo fenomenaal dat je je iPad of laptop nog enkel zou willen gebruiken als frisbee of dienblad. In de Antwerpse Expo werd gisteren de aftrap gegeven van een heuse boekenbeurs waar deze nieuwe technologie werd geïntroduceerd bij het grote volk. Goddelijk boekenaanbod Iedereen wou de boeken aanraken en opsnuiven. Van programmeurs en IT-nerds was er op de boekenbeurs geen sprake. Ze waren vervangen door schrijvers die zich niet beperken tot onverstaanbare en saaie programmeerproza. Het viel me op hoe divers hun aanbod was. Je had niet alleen grote uitgeverijen zoals Lannoo, Van Halewijck en Van Dale, maar ook andere bedrijven die op de kar van deze hype willen springen: VTM, Amnesty Internati

Ze was reeds een kindsterretje voor haar geboorte en gebruikt het slurje voor nuttigere doeleinden dan Roger Van Gheluwe. Kai-Mook is de naam en olifantisch is haar marketing-faam. Reden genoeg voor Anja Stas, commercieel directeur van de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen, om een olifantenmarketingboek neer te pennen over de branding en hype van het schattige olifantje. Eergisteren zakte ik af naar Antwerpen om de voorstelling van Anja Stas’ nieuwe olifantenmarketing-boek (uitgegeven door Kluwer) bij te wonen. Kai-mook als verantwoorde love brand Bioloog Dirk Draulants mocht de inleiding verzorgen en beantwoordde één van de hamvragen die in mijn hoofd plakte: “Is Kai-mook reduceren tot een “love brand” niet een beetje pervers. Volgens Dirk Draulants hebben dierentuinen - die oorspronkelijk de ontmoetingsplaats waren voor de bourgeoisie - vandaag de dag een zeer belangrijke sensibiliserende functie. Een deel van het geld dat voortvloeit uit campagnes zoals deze b

Wat zou u doen indien u onverwachts drie wensen kreeg op het werk? Ik zou niet lang moeten nadenken. De eerste wens zou gaan naar een mailbox met artificiële intelligentie. De tweede wens zou ik gebruiken om de fail Whale van Twitter in een sushibar te veranderen. Met de derde wens toverde ik een social media secretaresse tevoorschijn. Haar koffie mag trouwens best naar slootwater smaken. Ze mag zelfs het faxapparaat verwarren met de papierversnipperaar. Er is slechts één kleine voorwaarde: Ze moet elke dag heel het internet hebben uitgelezen en alle nieuwtjes hebben gehoord. Infobesitas Door de dagelijkse waterval aan data lukt het me bijvoorbeeld niet meer om alle tweets te vangen en mijn wijsvinger stevent af op een facebook click-burnout door constant “ vind ik leuk ” aan te vinken. We mogen al van geluk spreken dat we niet meer hoeven te chatrouletten wegens out of business, maar binnenkort komen Google en de moslimgemeenschap met een eigen sociale netwerksite. Kortom, het

Ik heb om mijn blog al meermaals neergepend dat de klachten die bij het JEP (Jury voor eerlijke Ethische Praktijken inzake reclame) komen doorgaans een groot Bassie en Adriaan-gehalte hebben . En kijk, een nieuwe kloneske klacht heeft de JEP zelfs gegrond verklaard. Het slachtoffer van dienst is Sloggi. De reclame-campagne " Tour de Sloggi " waarin vrouwen een slip dragen in de kleuren van de klassementstruien is gebrandmerkt als " afbreuk aan de waardigheid van de vrouw ". Onbegrijpelijk als je het mij vraagt. Vermoedelijk zitten er onder de aanklagers een aantal cellulitis-walvissen die het niet kunnen verkroppen dat er fijne vleeswaren worden geëtaleerd. Ik hoop dat er boerka-verplichting komt voor dergelijke verzuurde mensen. Dat zou pas verantwoord zijn in het straatbeeld!

"Panem et circences" "Brood en spelen dat moet ge het volk toewerpen", zeiden de Romeinse keizers om hun volk te sussen. Keizer Termont kent zijn geschiedenis goed en organiseert daarom elke jaar de Gentse Feesten. Hij organiseert natuurlijk niet alles zelf, maar dat zijn slechts details. Als Gentse onderdaan en op straffe van zweepslagen ben ik gisteren de Gentse spelen opnieuw gaan inspecteren en ik zag dat het goed was. Gili: "Credo quia absurdum" Als er aan sommige mensen een hoek af is, dan moet Gili wel een cirkel wezen. Zo hebben we ze echter graag en comedian-mentalist Gili gaf op de Korenmarkt dan ook het beste van zichzelf. Wie Gili niet kent, hier een fragment uit Comedy Casino  en 10 zweepslagen omdat ge een cultuurbarbaar zijt! Batakamp: "Dura lex, sed lex" Als er bepaalde Gentenaars zijn met nazistische of fascistische stuiptrekkingen dan kan ik Batakamp ten zeerste aanraden. De rode banners die het pseudo-concentrakamp sier

Waar is de tijd dat ik nog speelde met mijn legoblokjes en de tuin het podium was waar ik mijn avonturen beleefde? Piraat, avonturier, detective en astronaut, ik was het allemaal. Vandaag de dag moet ik de tijd helaas iets langer binnen doorbrengen. Noeste arbeid achter een laptop. Het werkavontuur heet zoiets! Het is dan ook met enkele fronsende wenkbrauwen dat ik zie dat kinderen nu al lange tijd doorbrengen achter de televisie, computer of GSM. De ene hand is vergroeid met de afstandsbediening, de andere met de computermuis. Kleine kinderen worden niet meer gevoed met de papfles maar met bits en bytes. In de laatste aflevering van de Virtual Revolution op Canvas – de homo interneticus - werd onderzocht hoe het internet onze relaties en onze manier van denken beïnvloedt. Evolueert de huidige generatie van homo sapiens tot homo interneticus? Ik ontdekte alvast een vierde en laatste paradox: Door meer vrienden te maken op het internet is er steeds minder tijd om echte vriendschap te s

De derde uitzending van “The Virtual Revolution” was voor mij als database marketeer wellicht de meest interessante aflevering uit deze vierdelige BBC-reeks. In ‘The cost of free’ kwam – net zoals in de vorige afleveringen (zie blogartikel 1 & 2 ) – een nieuwe paradox bovendrijven. Hoe meer je een gratis internetoceaan creëert op het internet, des te meer consumenten zullen verdrinken door de onzichtbare kapitalistische ijsbergen. Op 10 april 1912 verliet de Titanic de haven van South Hampton. Het was in die tijd het grootste schip en zogezegd onzinkbaar. Ondertussen zouden we moeten weten waartoe dergelijke grootschalige projecten zonder permanente waakzaamheid en nederigheid leiden. Zijn we ons als consument wel bewust van de onzichtbare ijsbergen? We zoeken gratis nieuws op, connecteren gratis a volonté met Britney Spears, volgen gratis de laatste tweets van Vincent van Quickenborne en lanceren zoekoprachten op Google zonder dat we het voelen in onze portemonnee, etc. Als con

Eergisteren werd het tweede deel van de Virtual Revolution op mijn netvlies gebrand: Enemy of the State. Daar waar het eerste deel zich mijns inziens voornamelijk focuste op de paradox van de gelijkheid (lees vorig blogartikel ), werd in dit tweede deel een nieuwe paradox blootgelegd van de revolutie. Het initiële doel van het internet was immers meer “broederschap” tussen mensen te creëren. Door meer mensen met elkaar te connecteren duiken er echter ook steeds meer krachten op die deze broederschap willen manipuleren. Liberté, égalité, Fraternité of the internet: De tweede paradox Stel je voor dat er al internet zou bestaan tijdens de Franse Revolutie. Zou de Franse republiek er dan sneller of juist niet gekomen zijn. Zou koning Lodewijk XVI zijn iphone in aanslag hebben gehouden om de twitterberichten over hem te checken? We zullen het waarschijnlijk nooit te weten komen. Tijdens deze tweede reeks werden wel een aantal actuele voorbeelden aangehaald waarbij online-platforme

Indien ik vandaag een teletijdsmachine zou hebben en terugkeerde naar de jaren '70, wat zou ik dan zeggen? Indien ik dan zou beweren dat er een virtual revolution op de mensheid zou afkomen, zou ik vermoedelijk de herinvoering van de guillotine op mijn hals halen of toch tenminste de stempel insane op mijn achterwerk gebrand krijgen. Het is immers bijna ongeloofwaardig welke nieuwe revolutie we hebben doorstaan. We zijn er ingerold zonder er echt stil bij te staan. Reden genoeg voor de BBC om er een vierdelige reeks aan te wijden onder de titel: The Virtual Revolution. Canvas zond gisteren de eerste aflevering uit. De opbouw van de eerste aflevering van “virtual revolution” zat mijns inziens goed in elkaar. Ik onthoud uit deze eerste uitzending voornamelijk hoe de goede intenties van gelijkheid misschien nog meer ongelijkheid veroorzaken. Liberté, égalité, Fraternité of the internet? Het internet vindt zijn wortels volgens sommigen in het hippie-tijdperk terug waarbij tegen de s