Doorgaan naar hoofdcontent

Later wil ik marketeer worden

Wat wil jij later worden? Euh...geen idee juffrouw. Wist ik veel dat ik tegen juffrouw Suzzy 25 jaar geleden moest antwoorden dat ik marketeer wou worden. Ik zou waarschijnlijk een kwartier in de hoek hebben moeten staan als straf. Vandaag de dag zou ze zeker het onderzoeksrapport "A Bit Rich: Calculating the real value to society of different professions" hebben gebruikt om mij Berlusconi-gewijs op andere gedachten te brengen. The New Economics Foundation (NEF), dat het rapport publiceerde, pleit voor een fundamentele heroverweging van de manier waarop de waarde van werk wordt erkend en beloond. Zo heeft een kuisvrouw meer waarde dan een bankier. Ook reclamejongens en marketeers krijgen een goede veeg uit de pan.

    Advertising agencies are keen to demonstrate the returns they create for their customers. These estimates of additional sales generated allowed us to calculate the share of overconsumption attributable to advertising, and then the damage that causes. We found that for every £1 of value created by an advertising executive, £11.50 is destroyed. This is almost the exact reverse of the hospital cleaner.

Een hele tijd heb ik zelf gespeeld met het idee van timmerman, maar mijn duimen hebben tijdens een nationaal congres beslist met de andere vingers dat dergelijk beroep uitgesloten is. Met het idee van tekenaar heb ik ook nog rondgelopen. Het ingangsexamen in Sint-Lucas te Gent was echter net iets te zwaar. Een naakte vrouw tekenen in 5 minuten was problematisch. Ik was net klaar met het oorlelletje en ik moest de rest nog tekenen. Uiteindelijk is er dus iets compleet anders uit de bus gekomen: marketeer. Vroeger was ik trouwens weg van het boek "Later wil ik stuntman worden." Eigenlijk raar dat ik dat nooit heb overwogen? Alhoewel je als marketeer ook wel moet stunten...

ps: Het rapport A Bit Rich: Calculating the real value to society of different professions kan je hier downloaden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Logo Groupon versus nieuw logo Groen

Het is niet steeds eenvoudig om een nieuw logo uit je mouw te schudden, vraag dat maar aan de jongens en meisjes van Gap . Groen lanceerde deze week haar nieuwe huisstijl en toegegeven, het logo lijkt toch verdacht veel op dat van Groupon en ook de baselines zouden verre verwanten kunnen zijn. Misschien moeten we het zien als een vorm van recycling? Wie de vijf verschillen - ik vrees dat we zelfs niet zo ver gaan geraken - kan opsommen wint alvast een groene fluostift. Het kan ook een appelblauwzeegroen exemplaar worden, dat valt nog te Besien! Update : Blijkbaar is er nog een opvallende gelijkenis tussen het logo van Groen en dat van Armoede is een Onrecht. En daarmee is de code volledig gekraakt hoe het logo van Groen werd in elkaar geknutseld. Laat ons hopen dat ze er niet al te veel voor betaald hebben. Update 2 : Ondertussen is uitgelekt dat reclamebureau Salvo.be - dat instond voor de creatie - werd uitbetaald in bloemkolen, wortels en nestkastjes. Daarmee wordt het ge

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme

Relnichtenpoeder in Komen Eten

Toen God de Vader op de 8e dag het kijkkastje schiep, stak hij er naast de afstandsbediening ook de opdracht bij dat het ding op een zinvolle manier zou worden gevuld. Blijkbaar is dat laatste gegeven doorheen de geschiedenis verloren gegaan en drukt ondergetekende nog maar sporadisch de aanzetknop van de televisie in. Blijkbaar ben ik niet de enige want in de Verenigde Staten zitten de televisiestations met de handen in haren door een ongeziene daling in de kijkcijfers. Deze week heb ik mezelf echter nog eens overhaald om naar het VT4-programma 'Komen Eten' te kijken. Ik had gedacht dat we met Lesey-Ann Poppe, het meest hersenloze neukpopje dat mijn beeldscherm ooit heeft gesierd, alles hadden gehad, maar blijkbaar niet. God de vader had precies nog wat roze relnichtenpoeder over en schiep Glenn. Daar waar holebi's al jaren vechten tegen vooroordelen en negatieve beeldvorming, vormde deze adoptiezoon van Jimmy B juist de überrelnicht die zijn handjes nog meer laat wa