Doorgaan naar hoofdcontent

Later wil ik marketeer worden

Wat wil jij later worden? Euh...geen idee juffrouw. Wist ik veel dat ik tegen juffrouw Suzzy 25 jaar geleden moest antwoorden dat ik marketeer wou worden. Ik zou waarschijnlijk een kwartier in de hoek hebben moeten staan als straf. Vandaag de dag zou ze zeker het onderzoeksrapport "A Bit Rich: Calculating the real value to society of different professions" hebben gebruikt om mij Berlusconi-gewijs op andere gedachten te brengen. The New Economics Foundation (NEF), dat het rapport publiceerde, pleit voor een fundamentele heroverweging van de manier waarop de waarde van werk wordt erkend en beloond. Zo heeft een kuisvrouw meer waarde dan een bankier. Ook reclamejongens en marketeers krijgen een goede veeg uit de pan.

    Advertising agencies are keen to demonstrate the returns they create for their customers. These estimates of additional sales generated allowed us to calculate the share of overconsumption attributable to advertising, and then the damage that causes. We found that for every £1 of value created by an advertising executive, £11.50 is destroyed. This is almost the exact reverse of the hospital cleaner.

Een hele tijd heb ik zelf gespeeld met het idee van timmerman, maar mijn duimen hebben tijdens een nationaal congres beslist met de andere vingers dat dergelijk beroep uitgesloten is. Met het idee van tekenaar heb ik ook nog rondgelopen. Het ingangsexamen in Sint-Lucas te Gent was echter net iets te zwaar. Een naakte vrouw tekenen in 5 minuten was problematisch. Ik was net klaar met het oorlelletje en ik moest de rest nog tekenen. Uiteindelijk is er dus iets compleet anders uit de bus gekomen: marketeer. Vroeger was ik trouwens weg van het boek "Later wil ik stuntman worden." Eigenlijk raar dat ik dat nooit heb overwogen? Alhoewel je als marketeer ook wel moet stunten...

ps: Het rapport A Bit Rich: Calculating the real value to society of different professions kan je hier downloaden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme

De Smart van één miljoen

“Het is gebeurd” zou Erik van Looy zeggen. Deze ochtend was ik getuige van een fenomeen waar archeologen binnen duizend jaar nog over gaan spreken. Mijn trouwe Smart Forfour – beter bekend als de pimped Smart Fortwo – heeft de historische kaap van de 100.000 kilometer overschreden. Ik had nooit gedacht dat ik de historische verjaardag zou vieren van mijn plastieken boterhamdoos op vier wielen toen ik hem zes jaar geleden kocht. Hij was toen amper 1 jaar oud en had reeds 13.000 kilometer met het asfalt gespeeld. Het was liefde op het eerste zicht. Voor amper zevenduizend euro mocht ik hem meenemen en sindsdien is de liefde alleen maar gegroeid. Zoals menig andere auto heeft hij heel soms eens een hoest of niesbui, maar rare kuren heeft hij eigenlijk nog nooit gehad. Ok, dit jaar heeft hij een lekke band gehad, maar welke bejaarde heeft er soms geen last van winderigheid? Zo’n zaken moet je met de mantel der liefde afdekken. Vorige maand is hij zonder problemen en steekpenningen door d

Lincoln en de blanke Telenet slavin

“My kingdom for a horse,” moet Richard III als laatste woorden hebben uitgezucht op het slagveld. In mijn geval zou het eerder een blanke slavin zijn in ruil voor mijn Yudaiaans koninkrijk. In mijn mentale schatkamer blijven immers zoveel ideeën en plannen onaangeroerd wegens tijdsgebrek. Een blanke slavin zou een deel van dit tijdsgebrek kunnen compenseren. Koken, stofzuigen of mijn wagen een goede beurt geven. Het zijn maar enkele voorbeelden die al een flinke slok op de borrel zouden schelen. De kans is echter groot dat Lincoln vanuit zijn graf zou herrijzen om mij een paar zombiaanse motten om mijn oren zou geven met zijn hoge hoed. De armse stakkerd had tijdens zijn ambtstermijn van de afschaffing van de slavenarbeid een punt gemaakt en met succes. Zoveel jaar na datum vond Steven Spielberg de heldendaad van Lincoln belangrijk genoeg om er een film van maar liefst 2,5 uur aan te wijden. Afgelopen weekend ben ik naar het epos gaan kijken dat genomineerd is voor 12 oscars. Laat i