Yudaiaans Nieuwsblad

Groot alarm gisteren! De traditionele kersttoespraak van koning Albert was zo saai dat ik bijna in een comateuze toestand moest afgevoerd worden naar spoed. Als een sanseveria op een bureau stond koning Albert zijn kersttoespraak immers zonder enig gevoel of originaleit af te lezen. De vraag die op mijn lippen brandde was wie eigenlijk die teksten schrijft. Een dergelijke copywriter of woordvoerder zou verbannen moet worden uit het koninkrijk, zijn creativiteit zou in de vergeetput gegooid moeten worden. Het zou toch anders kunnen, niet? Waarom kan Albert niet gezellig in een zetel zitten met zijn sloffen aan? Terwijl de open haard gezellig knispert komt Paola binnen met een Piet Huysentruyt schort aan en twee tassen warme chocomelk. Terwijl Albert speecht, geeft hij ondertussen ook een tik op de billen als Paola zich naast hem wil neervleien in de koninklijke zetel. Ik stel me bij deze dan ook graag kandidaat om de nieuwe woordvoerder te worden van het koninklijk paleis. We mogen he

Maria mag van geluk spreken dat ze dit jaar niet moest bevallen van haar messias. Indien haar water zou breken zou Jozef direct een zak strooizout moeten bovenhalen en als ze een NMBS-trein had genomen in plaats van haar ezel dan had ze haar stal vermoedelijk nooit op tijd hebben bereikt. Ik kon vandaag trouwens weer meespreken over de koude en NMBS-ellende. Als een bevroren ijspegel zit je te wachten op je trein en de enige bron van informatie om je aan te verwarmen zijn de rode vertragingscijfers op de informatie-borden. Ik moet wel toegeven dat ik vandaag aangenaam verrast was door de email van de NMBS die in mijn emailbox zat waarin het directicomité de reizigers dankt voor het begrip en het vertrouwen. De pdf-brochure die je kan downloaden is mijns inziens geslaagd qua opbouw: objectieve feiten gevolgd door oorzaken en het plan van aanpak. Laat ons wel hopen dat ze uivoeren wat ze beloofd hebben want de trein met "bestemming beter" -de slogan van de NMBS - lijkt in ie

De gemiddelde Belg wordt met een aantal lichaamlijke afwijkingen geboren zoals een baksteen in de maag en een zware voet. Het valt me de laatste tijd ook op dat heel veel mensen lijden aan het citroengezicht-syndroom. Een ziekte waarbij de mondhoeken naar beneden zijn gezakt waardoor een zure smoel ontstaat. In sommige gevallen is het aangeboren, in veel gevallen is er echter een externe factor. Treinen die vertraging hebben durven het syndroom extra te prikkelen en een benidorm bastard op de weg die schrik heeft van het gaspedaal laat menigeen ook niet onverschillig. Medisch – edoch niet wetenschappelijk ondersteund – onderzoek doet vermoeden dat ook de manier waarop bedrijven met klanten omgaan het citroengezicht-syndroom kunnen doen ontstaan. Zo las ik begin deze week een uitspraak van Lloyd-topman Piet Verbrugge naar aanleiding van de koerswijziging van de bank, waarbij het accent komt te liggen op vermogende klanten. Vermoedelijk was de doos “subtiele communicatie” uitverkocht

Marketeers zijn volgens vele van mijn vrienden "verkopers van warme lucht". Toen ik gisteren het ICC-gebouw in Gent opzocht voor het 29e Marketingcongres van Stichting Marketing volstond het dan ook om een spoor van smeltende sneeuw te zoeken. “Een slijmspoor had ook best volstaan”, hoor ik mijn buurvrouw nu al denken. We zijn als marketeer inderdaad niet altijd relevant en (s)lijmen de consument met valse beloftes. Het thema “Return on Relevance” is dan ook niet zo irrelevant gekozen. Alvast enkele gedachtesprongen die aan mijn hersenpan zijn aangevroren uit de verschillende sessies. Indien sommige paragrafen van deze blog u zouden vervelen dan kan u ook gewoon een sfeer-samenvattig krijgen door naar de bijhorende muziek te luisteren. Choose Life [ ► music ] We vuren volgens Barry Schwartz teveel productkeuzes af op onze consument waardoor ze verlammen zoals bij de parafix in Merlina. Indien ze toch komen tot een keuze blijven ze achter met een knagend gevoel want alles