SinterMarketing

Toen ik eergisteren mijn voet brak bij het verlaten van de Vlerick-poorten, zag ik tijdens de val in geweldige slow-motion mijn jonge leven voorbijflitsen. De hoogtepunten en de dieptepunten werden op mijn netvlies geprojecteerd. Eén van de dieptepunten in mijn leven was toen ik vernam dat Sinterklaas niet bestond. Het was alsof er een Al Qaida bom avant-la-lettre in mijn jonge hart ontplofte. Hoe had ik mij ooit in de luren kunnen laten leggen door mijn ouders en vooral, de katholieke kerk. Ik voelde me keihard gepakt. Ik was dan ook blij dat er dit jaar een film in de zalen kwam die de onverbloemde waarheid durfde zeggen over Sinterklaas: Sint. Een leuke horrorprent van Dick Maas die Sinterklaas afbeeldt als een moordlustige bisschop die pakjesavond vrij letterlijk interpreteert . Roger Van Gheluwe is hiermee vergeleken zelfs een echt mietje.


Niet alleen de inhoud van de film intrigeerde me, ook de hele commotie die de film met zich meebracht was/is een lust voor mijn marketingoog. Zo vond de organisatie Ouders & Coo de filmposter ontoelaatbaar en aanstootgevend voor kleine kinderen. De Nederlandse Stichting Reclame Code vond de aanklacht echter onterecht:

"De Commissie heeft slechts geoordeeld over de poster zoals deze nu in de bioscoop hangt, nu de poster tot dusverre uitsluitend op deze wijze openbaar is gemaakt. De Commissie heeft weliswaar begrip voor de standpunten van klagers, maar is op grond van het volgende van oordeel dat de grens van het toelaatbare niet wordt overschreden. Op het eerste gezicht herkent men op de poster het silhouet van Sinterklaas op zijn paard, en dit acht de Commissie voor kinderen niet angstaanjagender dan een willekeurige andere afbeelding van de Sint. Het gezicht van de Sint is zeer onduidelijk en donker afgebeeld. Bij bestudering van zeer nabij wordt dit nauwelijks anders. Gelet hierop acht de Commissie het niet aannemelijk dat kinderen ten gevolge van dit beeld angstig zullen worden of dat zij hiervan nachtmerries zullen krijgen."source

Ik denk dat de Nederlandse Stichting Reclame Code deed wat de Belgische tegenhanger JEP niet durfde bij de sloggi-affaire. De hele heisa is trouwens een marketingdroom voor de makers van Sint. Een paar moraalridders voelen zich in hun gat gebeten en trekken aan de figuurlijke alarmbel, die vervolgens zoveel lawaai maakt dat iedereen over Sint praat. Als dat nog niet genoeg was voelden ook de inwoners van de Italiaanse stad Bari zich in hun katholieke kont gebeten. In Bari worden blijkbaar de restanten van Sinterklaas bijgehouden. Extra olie op het marketingvuur is het gevolg. Het resultaat van Sint mag er dan ook wezen: een gouden openingsweekend in Nederland met 100.000 bezoekers en een omzet van bijna 700.000 euro.

Het verschil met de marketingmachine van Harry Potter kon niet groter zijn. Ik vermoed dat de budgetten om de tovenaarsfilm in de aandacht te krijgen een veelvoud zijn van deze van Sint. Ik verschiet er zelfs van dat men de treinen in België en Nederland nog niet heeft omgebouwd tot rijdende bezemstelen. Nee, geef mij maar een beetje controverse want wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de aandacht. Ik heb trouwens een vermoeden dat Jan Verheyen net zoals Zot van A ook deze film wil vertalen naar een Vlaamse versie, ik had alvast een acteur in gedachten die dit met verve zou kunnen doen. Controverse verzekerd!