Dag 5: De geldschijtende ezeltjes van Monaco
Aangezien ik dit jaar een huis aan het verbouwen ben, ben ik dringend op zoek naar de figuurlijke kip met de gouden eieren of een ezeltje dat geld schijt, bij voorkeur van een Monegaskisch ras. Wie graag Ferrari's en Bugati's telt komt alvast in Monaco aan zijn trekken.Voor het casino leken de dure bolides elkaar zodanig te verdringen dat een verroeste Fiat of Renault meer aandacht genoot. Alles is relatief. Geen idee of Albert en Charlene er hun dure slee hadden geparkeerd? Waar zaten die twee kibbelende tortelduifjes eigenlijk? Een zoektocht drong zich op!
In het kasteel van de Grimaldi's hoorde ik alvast geen servies kletteren en in de kathedraal trof ik geen Albert in de biechtstoel aan."Charlene, wer bist du", scandeerde ik door de kraaknette straten van Monaco. Het enige antwoord dat ik kreeg was het geluid van drilboren en betonmolens. Monaco lijkt wel ten prooi te zijn gevallen aan een enorme expansiedrift. Voor mijn portemonnee zullen deze stulpjes niet weggelegd zijn. In een plaatselijk immokantoor deden de prijzen me even slikken. Met prijskaartjes van 2,5 miljoen tot 4 miljoen euro zou ik pas op mijn 150e op pensioen kunnen gaan. Geen idee of ik het zolang zal kunnen trekken op deze aardkloot.
Misschien is Saint-Paul de Vence wel meer spek voor mijn bek dan Monaco. Ik trof buiten de stadsmuren van dit ommuurde dorp ook wel een Ferrari aan, maar Saint-Paul ademt veel meer gezelligheid uit dan Monaco. Net zoals in Avignon vormen de kleine straat met o.a. kunstgallerijtjes een spinneweb van gezelligheid. Naar verluidt zou Picasso er ook een tijdje hebben verbleven. Vermoedelijk heeft hij toen het hart gebroken van de uitbaatster van 'La Postellerie de la Fontaine'. De mondhoeken van de francaise leken op uitgelopen waterverf en haar gezucht voorziet het dorp vermoedelijk in de nodige windenergie. Of was het Albert van Monaco die haar bloempje had geplukt en zag ze vervolgens het trouwboeket aan haar neus voorbijgaan?
Dag 6: Loontje komt om zijn Beauntje
Vertrekken in een buitentemperatuur van 27 graden en zeven uur later ergens toekomen waar het tien graden kouder is voelt aan alsof ze tepelklemmen aanbrengen zonder waarschuwen. Op aanraden van familie wouden we Beaune als tussenstop hebben. Het is een gezellig stadje waar op het eerste zicht meer Nederlands wordt gesproken dan Frans. Dit was enerzijds al voorspelbaar door de gigantische sleurhuttenparades en anderzijds was het al te merken op de parking van het Novotel waar Nederlandse en Belgische nummerplaten de parkeerplaatsen opvulden. Beaune is vooral gekend om de wijn en wellicht was dat de grote boosdoener dat we achteraf niet meer wisten waar we de auto hadden achtergelaten. In ieder geval heb ik wel geleerd dat je parkeerplaats vergeten hét gouden recept is om zeer grondig aan sight-seeing te doen.
Dag 7: La (re)Tour
Oorspronkelijk was het de bedoeling om de week af te sluiten in Parijs. Het was echter pas bij het zoeken naar hotels dat de figuurlijke euro viel dat de Tour-caravaan dat welbepaalde weekend haar tenten zou opslaan in de lichtstad. We waren reeds in Avignon geconfronteerd met dit circus. De NOS had er haar tenten opgeslagen voor een uitzending. Plan B bestond uit een bezoek aan Reims, maar Sabine Hagedoren besliste daar enigzins anders over. De weerheks had alle hemelsluizen opengezet en een toekomstperspectief van verzopen soepkiekens sprak ons niet echt aan.
Ach ja, uiteindelijk biedt de snelweg op zich ook genoeg spektakel. Wagens op hun dak of caravans die hun deksel verliezen, je komt wel wat tegen. Péages heb ik trouwens ook wel genoeg gezien voor dit jaar. Deze Franse melkkoeien grazen uiteindelijk best een aanzienlijk deel van je reisbudget weg. Ons stalen ros kan echter nog niet vliegen over de verschillende péages. Dat zal misschien lukken bij het volgende avontuur en Côte voiture!
Aangezien ik dit jaar een huis aan het verbouwen ben, ben ik dringend op zoek naar de figuurlijke kip met de gouden eieren of een ezeltje dat geld schijt, bij voorkeur van een Monegaskisch ras. Wie graag Ferrari's en Bugati's telt komt alvast in Monaco aan zijn trekken.Voor het casino leken de dure bolides elkaar zodanig te verdringen dat een verroeste Fiat of Renault meer aandacht genoot. Alles is relatief. Geen idee of Albert en Charlene er hun dure slee hadden geparkeerd? Waar zaten die twee kibbelende tortelduifjes eigenlijk? Een zoektocht drong zich op!
In het kasteel van de Grimaldi's hoorde ik alvast geen servies kletteren en in de kathedraal trof ik geen Albert in de biechtstoel aan."Charlene, wer bist du", scandeerde ik door de kraaknette straten van Monaco. Het enige antwoord dat ik kreeg was het geluid van drilboren en betonmolens. Monaco lijkt wel ten prooi te zijn gevallen aan een enorme expansiedrift. Voor mijn portemonnee zullen deze stulpjes niet weggelegd zijn. In een plaatselijk immokantoor deden de prijzen me even slikken. Met prijskaartjes van 2,5 miljoen tot 4 miljoen euro zou ik pas op mijn 150e op pensioen kunnen gaan. Geen idee of ik het zolang zal kunnen trekken op deze aardkloot.
Misschien is Saint-Paul de Vence wel meer spek voor mijn bek dan Monaco. Ik trof buiten de stadsmuren van dit ommuurde dorp ook wel een Ferrari aan, maar Saint-Paul ademt veel meer gezelligheid uit dan Monaco. Net zoals in Avignon vormen de kleine straat met o.a. kunstgallerijtjes een spinneweb van gezelligheid. Naar verluidt zou Picasso er ook een tijdje hebben verbleven. Vermoedelijk heeft hij toen het hart gebroken van de uitbaatster van 'La Postellerie de la Fontaine'. De mondhoeken van de francaise leken op uitgelopen waterverf en haar gezucht voorziet het dorp vermoedelijk in de nodige windenergie. Of was het Albert van Monaco die haar bloempje had geplukt en zag ze vervolgens het trouwboeket aan haar neus voorbijgaan?
Dag 6: Loontje komt om zijn Beauntje
Dag 7: La (re)Tour
Oorspronkelijk was het de bedoeling om de week af te sluiten in Parijs. Het was echter pas bij het zoeken naar hotels dat de figuurlijke euro viel dat de Tour-caravaan dat welbepaalde weekend haar tenten zou opslaan in de lichtstad. We waren reeds in Avignon geconfronteerd met dit circus. De NOS had er haar tenten opgeslagen voor een uitzending. Plan B bestond uit een bezoek aan Reims, maar Sabine Hagedoren besliste daar enigzins anders over. De weerheks had alle hemelsluizen opengezet en een toekomstperspectief van verzopen soepkiekens sprak ons niet echt aan.
Ach ja, uiteindelijk biedt de snelweg op zich ook genoeg spektakel. Wagens op hun dak of caravans die hun deksel verliezen, je komt wel wat tegen. Péages heb ik trouwens ook wel genoeg gezien voor dit jaar. Deze Franse melkkoeien grazen uiteindelijk best een aanzienlijk deel van je reisbudget weg. Ons stalen ros kan echter nog niet vliegen over de verschillende péages. Dat zal misschien lukken bij het volgende avontuur en Côte voiture!
Reacties
Een reactie posten