Doorgaan naar hoofdcontent

Life of Pi: Indiase kebab in 3D




Het zal je maar overkomen dat je naar een zwembad wordt genoemd. Het overkwam 'Piscine Molitor Patel', het hoofdpersonage in de film 'Life of Pi'. Ik had hetzelfde lot kunnen hebben aangezien mijn ouders elkaar hebben leren kennen in het plaatselijke zwembad van Stekene. Gelukkig werd er door mijn ouders na rijp beraad afgezien van de naam Chlorius. Het leven van Piscine (Pi voor de vrienden) ziet er voor de rest spectaculairder uit dan het mijne. De arme jongen wordt op een bepaald moment in zijn leven uit financiële noodzaak gedwongen om te verhuizen van Indië naar Canada. Samen met zijn familie en een bijhorende dierentuin wordt de grote oversteek aangevat. In het midden van de oceaan komt het schip echter in een zware storm terecht en Pi slaagt er slechts ternauwernood in om samen met een zebra, hyena, oerang-oetang en een Bengaalse tijger te ontsnappen in een reddingsboot. Wat volgt is het onwaarschijnlijk overlevingsavontuur van Pi op de oceaan. Aangezien het verhaal van in het begin verteld wordt via een flashback weet je al op voorhand dat de arme stakker niet zal belanden als een mals stukje indiase kebab in de mond van de tijger. Toch krijgt het verhaal op het einde mijns inziens een zeer onverwachte twist.

De film verliest een klein beetje van zijn magie als je weet dat de Bengaalse tijger (Richard Parker) voor 90% computer geanimeerd is. Enkel de scène waarbij de tijger in de oceaan zwemt is blijkbaar volledig door een echte tijger uitgevoerd. Ook in 2013 blijf ik me wel ergeren aan de zogezegde meerwaarde van 3D-films. Mijns inziens zijn de 3D effecten in de Pandadroom-film uit de Efteling  - eveneens een film met veel beestjes - meer geslaagd dan deze in 'Life of Pi'. Misschien moet ik dringend mijn oogbollen uitwassen in een zwembad met chloor om eens en voor altijd het 3D-effect gewaar te worden.

Reacties

  1. @kevin! Ik heb me vergist :D Komt omdat ik dit heb geschreven terwijl ik naar de Zevende Dag zat te kijken, mijn hersens worden daar simpel van ;)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Logo Groupon versus nieuw logo Groen

Het is niet steeds eenvoudig om een nieuw logo uit je mouw te schudden, vraag dat maar aan de jongens en meisjes van Gap . Groen lanceerde deze week haar nieuwe huisstijl en toegegeven, het logo lijkt toch verdacht veel op dat van Groupon en ook de baselines zouden verre verwanten kunnen zijn. Misschien moeten we het zien als een vorm van recycling? Wie de vijf verschillen - ik vrees dat we zelfs niet zo ver gaan geraken - kan opsommen wint alvast een groene fluostift. Het kan ook een appelblauwzeegroen exemplaar worden, dat valt nog te Besien! Update : Blijkbaar is er nog een opvallende gelijkenis tussen het logo van Groen en dat van Armoede is een Onrecht. En daarmee is de code volledig gekraakt hoe het logo van Groen werd in elkaar geknutseld. Laat ons hopen dat ze er niet al te veel voor betaald hebben. Update 2 : Ondertussen is uitgelekt dat reclamebureau Salvo.be - dat instond voor de creatie - werd uitbetaald in bloemkolen, wortels en nestkastjes. Daarmee wordt het ge

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme

Relnichtenpoeder in Komen Eten

Toen God de Vader op de 8e dag het kijkkastje schiep, stak hij er naast de afstandsbediening ook de opdracht bij dat het ding op een zinvolle manier zou worden gevuld. Blijkbaar is dat laatste gegeven doorheen de geschiedenis verloren gegaan en drukt ondergetekende nog maar sporadisch de aanzetknop van de televisie in. Blijkbaar ben ik niet de enige want in de Verenigde Staten zitten de televisiestations met de handen in haren door een ongeziene daling in de kijkcijfers. Deze week heb ik mezelf echter nog eens overhaald om naar het VT4-programma 'Komen Eten' te kijken. Ik had gedacht dat we met Lesey-Ann Poppe, het meest hersenloze neukpopje dat mijn beeldscherm ooit heeft gesierd, alles hadden gehad, maar blijkbaar niet. God de vader had precies nog wat roze relnichtenpoeder over en schiep Glenn. Daar waar holebi's al jaren vechten tegen vooroordelen en negatieve beeldvorming, vormde deze adoptiezoon van Jimmy B juist de überrelnicht die zijn handjes nog meer laat wa