Doorgaan naar hoofdcontent

De Nutella moord





Op welke manier zou ik aan mijn einde komen? Zal het gebeuren tijdens het helpen oversteken van een oud onschuldig vrouwtje, het verslikken in een hostie of tijdens het doktertje spelen in een plaatselijk kasteel. Als ik de diëtiste mag geloven die vandaag een lezing kwam geven op de Vlerick Management School over gezonde voeding, zal het in mijn geval moord zijn, moord met voorgesmeerde rade.

Ik ben niet goed bezig. Dinsdag ben ik nog gaan eten met vrienden in 'Amadeus' in het Patershol te Gent, woensdag in 'De Vitrine' in de Gentse hoerenbuurt en zaterdag wordt één of ander Antwerps restaurant aangesneden. Het zijn allemaal restaurants om de vingers bij af te likken, maar totaal niet in lijn wat de voedingsdeskundige vandaag aanraadde. Als het aan haar lag zou ik elke dag 's ochtends bruin brood met water, yoghurt en een banaan moeten eten. Ik was verbaasd dat er geen geroosterde kakkerlakken in haar menu stonden. Mijn ontbijtritueel ziet er immers wel een beetje anders uit.

Toastjes met choco en koffie sieren 's ochtends de ontbijttafel. Niet zomaar choco, Nutella-choco. Ik denk dat als je alle potten Nutella bij elkaar zou zien die ik ooit heb leeggelepeld, je een heus kasteel zou kunnen bouwen met hoge torens. Het woord Nutella vermelden tijdens de sessie leek echter erger dan de Koran, Bijbel en Torah samen ritueel verbranden. Bij deze weet ik dus met zekerheid hoe ik aan mijn einde zal komen en ik moet toegeven, het is een mooie dood. Er zijn mijns inziens ergere scenario's om de pijp aan Maarten te geven. Ik heb vandaag dan ook onmiddellijk mijn testament veranderd om mijn liefde voor de nutella-pot nog eens extra te onderstrepen. Zo zal iedereen bij mijn begrafenis mini-potjes Nutella krijgen in plaats van hosties en wil ik gecremeerd worden. De as zal vanzelfsprekend bewaard worden in een grote pot Nutella. Moge hij rusten in Choco...
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme
2 reacties
Meer lezen

De Smart van één miljoen

“Het is gebeurd” zou Erik van Looy zeggen. Deze ochtend was ik getuige van een fenomeen waar archeologen binnen duizend jaar nog over gaan spreken. Mijn trouwe Smart Forfour – beter bekend als de pimped Smart Fortwo – heeft de historische kaap van de 100.000 kilometer overschreden. Ik had nooit gedacht dat ik de historische verjaardag zou vieren van mijn plastieken boterhamdoos op vier wielen toen ik hem zes jaar geleden kocht. Hij was toen amper 1 jaar oud en had reeds 13.000 kilometer met het asfalt gespeeld. Het was liefde op het eerste zicht. Voor amper zevenduizend euro mocht ik hem meenemen en sindsdien is de liefde alleen maar gegroeid. Zoals menig andere auto heeft hij heel soms eens een hoest of niesbui, maar rare kuren heeft hij eigenlijk nog nooit gehad. Ok, dit jaar heeft hij een lekke band gehad, maar welke bejaarde heeft er soms geen last van winderigheid? Zo’n zaken moet je met de mantel der liefde afdekken. Vorige maand is hij zonder problemen en steekpenningen door d
4 reacties
Meer lezen

Lincoln en de blanke Telenet slavin

“My kingdom for a horse,” moet Richard III als laatste woorden hebben uitgezucht op het slagveld. In mijn geval zou het eerder een blanke slavin zijn in ruil voor mijn Yudaiaans koninkrijk. In mijn mentale schatkamer blijven immers zoveel ideeën en plannen onaangeroerd wegens tijdsgebrek. Een blanke slavin zou een deel van dit tijdsgebrek kunnen compenseren. Koken, stofzuigen of mijn wagen een goede beurt geven. Het zijn maar enkele voorbeelden die al een flinke slok op de borrel zouden schelen. De kans is echter groot dat Lincoln vanuit zijn graf zou herrijzen om mij een paar zombiaanse motten om mijn oren zou geven met zijn hoge hoed. De armse stakkerd had tijdens zijn ambtstermijn van de afschaffing van de slavenarbeid een punt gemaakt en met succes. Zoveel jaar na datum vond Steven Spielberg de heldendaad van Lincoln belangrijk genoeg om er een film van maar liefst 2,5 uur aan te wijden. Afgelopen weekend ben ik naar het epos gaan kijken dat genomineerd is voor 12 oscars. Laat i
Een reactie posten
Meer lezen