Doorgaan naar hoofdcontent

De schulp der schaamte

Ik heb me al meermaals de vraag gesteld waarom zoiets kostbaar als een menselijk leven zo fragiel in elkaar zit geknutseld. Afgelopen week mocht ik dit aan de lijve ondervinden. Een simpele bukbeweging en plotseling leek het alsof er Guantanamo Bay gewijs duizend volt door mijn kathedraal van een lijf werd geperst. Het enige wat ik na een paar seconden nog voelde waren de resten van een nasmeulend boskapelletje. Mijn rug gloeide al een kachel en het bouwwerk plooien werd onmogelijk. Aangezien mijn huisdokter op dat moment vermoedelijk nog aan het nagenieten was van haar paaseieren moest ik mij tevreden stellen met de huisarts van wacht: Dokter Paf. De man noemt natuurlijk niet zo, maar hoe noem je anders een arts die in zijn praktijk 3 pakjes sigaretten op zijn bureau heeft liggen en voortdurend sigaretten zit te roken terwijl hij een briefje klungelig uit zijn pen perst. Ik vond het ongehoord en liefst van al had in een brandende sigaret suppositoir gewijs in zijn achterste geperst. Helaas kon ik mij moeilijk bukken door mijn rug.

Ach wat is het allemaal toch relatief. Toen ik afgelopen dinsdag naar een reportage zat te kijken op Koppen naar aanleiding van de ramp in Tsjernobyl dan kon ik alleen maar vaststellen dat alles erger kan. Duizenden kinderen sterven immers jaarlijks nog in het getroffen gebied omwille van de straling. Een onzichtbaar spook dat misschien nog honderden jaren zal rondzweven. Kinderen zonder handen, tumoren die als paddestoelen op het lichaam groeien, kinderen wiens glimlach en toekomst werd gestolen. Ik werd er stil van. Vele kinderen konden niet geholpen worden wegens het gebrek aan financiële middelen. Ik mocht en kon daarentegen voor 30 euro gaan shoppen om het tijdelijk lijden zo aangenaam mogelijk te laten verlopen: een cocktail van huisbereide Dafalgan en Meloxicam, afgewerkt met verse Myolastan op een bedje van Voltapatch! Het enige wat ontbrak was een opblaasbaar verpleegstertje om het allemaal deskundig toe te dienen. De gedachte maakte me nederig en kwaad. Het deed me in mijn schulp kruipen van schaamte.

Reacties

  1. Dokter Paf. OK dat je 't roken niet kan laten maar toch niet bij je patient? Dat kan & mag gewoon niet.

    jhmbs

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee dat zou inderdaad niet mogen! Maar toch zullen velen in Klein-Sinaai (Stekene) weten wie ik bedoel. Nooit verstaan dat nog niemand naar de orde der geneesheren is gestapt. Nu ja, het is mijn vaste huisdokter alvast niet en hij zal het ook nooit worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ben onlangs ook bij die vent op consultatie geweest. Nauwelijks een anamnese,helemaal geen klinisch onderzoek.

    Resultaat: misdiagnose en foutieve behandeling, waardoor een banaal probleempje zonder veel erg uitgroeide tot een moeilijk te behandelen infectie met tenminste 10 dagen werkverlet...

    De man rookt in zijn kabinet dus als een schoorsteen, doet zijn werk niet zoals het hoort en -het kwalijkste vind ik- laat zich indiscreet uit over andere patiënten.

    Ik wil niets meer met die vent te maken hebben.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme

De Smart van één miljoen

“Het is gebeurd” zou Erik van Looy zeggen. Deze ochtend was ik getuige van een fenomeen waar archeologen binnen duizend jaar nog over gaan spreken. Mijn trouwe Smart Forfour – beter bekend als de pimped Smart Fortwo – heeft de historische kaap van de 100.000 kilometer overschreden. Ik had nooit gedacht dat ik de historische verjaardag zou vieren van mijn plastieken boterhamdoos op vier wielen toen ik hem zes jaar geleden kocht. Hij was toen amper 1 jaar oud en had reeds 13.000 kilometer met het asfalt gespeeld. Het was liefde op het eerste zicht. Voor amper zevenduizend euro mocht ik hem meenemen en sindsdien is de liefde alleen maar gegroeid. Zoals menig andere auto heeft hij heel soms eens een hoest of niesbui, maar rare kuren heeft hij eigenlijk nog nooit gehad. Ok, dit jaar heeft hij een lekke band gehad, maar welke bejaarde heeft er soms geen last van winderigheid? Zo’n zaken moet je met de mantel der liefde afdekken. Vorige maand is hij zonder problemen en steekpenningen door d

Jaaroverzicht: Het 2011 Museum

We schrijven het jaar 2021. De aarde moet nog steeds bekomen van de talrijke zonnestormen die onze blauwe planeet gedurende tien jaar hebben geteisterd. De eerste grote uitbarsting kwam er in december 2012. Technologie en vooruitgang werden als een kaartenhuisje van tafel geblazen. Alle elektronica ter wereld werd met een vingerknip evenveel waard als oud ijzer. Vliegtuigen werden als vliegen tegen de grond gemept, tablets werden gereduceerd tot duurbetaalde en nutteloze dienbladen en social media goeroes transformeerden in clochards die nog meer onzin uitkraamden dan tevoren.... lees verder via Issuu of in pdf . Download in pdf