Doorgaan naar hoofdcontent

Olifantenvlees met kroketjes

antwerpen

Het zou in de grondwet van België moeten staan: Iedere Belg moet één keer in zijn leven (en liefst meermaals) de zoo van Antwerpen bezoeken. Nu Kai-Mook geboren was, wou ik zeker mijn burgerplicht vervullen. Het weer viel gisteren goed mee en het aantal loslopende kinderen viel gelukkig eveneens nog binnen de aanvaardbare perken. Daar de hangsenioren het ook massaal lieten afweten kon mijn pepperspray veilig in mijn broekzak blijven.

Kai-mook was ondertussen al aardig gegroeid, maar zijn eerste woordjes bleven helaas nog achterwege. De wachtrij viel gelukkig nog mee ondanks de schrikbeelden van lange rijen de laatste weken. Ik was echter even in paniek dat twee walvissen uit het water waren ontsnapt en de kleine olifant kwamen opeten. Het bleken echter twee Antwerpse vrouwelijke zwaargewichten te zijn. Gelukkig zag ik het op tijd in want ik was reeds naarstig op zoek naar een tuinslang om ze nat te spuiten om uitdroging te voorkomen. Mijn dierenliefde kent immers geen grenzen.

Wat me opviel aan de Zoo van Antwerpen was de ongelooflijke verzorgde natuur. Kleine waterpartijen werden afgewisseld met tuinen met palmbomen. Minireservaten en gebouwen waren harmonieus verstrengeld in elkaar. Een dikke pluim voor de tuinman van dienst. Ook de bordjesmaker verdient een woordje aandacht. Het is steeds interessant als bezoeker om te lezen welke bewoner in welk hok zit. Ik vond het wel jammer - het programma mijn restaurant en piet huysentruyt in gedachten - dat de gaartijd van het loslopend wild niet stond vermeld. Het zou toch interessant zijn voor de bezoekers om te zien of ze zebra nu het best kunnen serveren met frietjes of met kroketjes of dat je bizonvlees nu het best braadt in de oven of bakt in de pan. Vermoedelijk zal er aan het olifantenhok geen bordje hebben gehangen. Enerzijds is Kai-mook te schattig en probeer zo een kolassaal beestje in een pan te wringen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme

De Smart van één miljoen

“Het is gebeurd” zou Erik van Looy zeggen. Deze ochtend was ik getuige van een fenomeen waar archeologen binnen duizend jaar nog over gaan spreken. Mijn trouwe Smart Forfour – beter bekend als de pimped Smart Fortwo – heeft de historische kaap van de 100.000 kilometer overschreden. Ik had nooit gedacht dat ik de historische verjaardag zou vieren van mijn plastieken boterhamdoos op vier wielen toen ik hem zes jaar geleden kocht. Hij was toen amper 1 jaar oud en had reeds 13.000 kilometer met het asfalt gespeeld. Het was liefde op het eerste zicht. Voor amper zevenduizend euro mocht ik hem meenemen en sindsdien is de liefde alleen maar gegroeid. Zoals menig andere auto heeft hij heel soms eens een hoest of niesbui, maar rare kuren heeft hij eigenlijk nog nooit gehad. Ok, dit jaar heeft hij een lekke band gehad, maar welke bejaarde heeft er soms geen last van winderigheid? Zo’n zaken moet je met de mantel der liefde afdekken. Vorige maand is hij zonder problemen en steekpenningen door d

Jaaroverzicht: Het 2011 Museum

We schrijven het jaar 2021. De aarde moet nog steeds bekomen van de talrijke zonnestormen die onze blauwe planeet gedurende tien jaar hebben geteisterd. De eerste grote uitbarsting kwam er in december 2012. Technologie en vooruitgang werden als een kaartenhuisje van tafel geblazen. Alle elektronica ter wereld werd met een vingerknip evenveel waard als oud ijzer. Vliegtuigen werden als vliegen tegen de grond gemept, tablets werden gereduceerd tot duurbetaalde en nutteloze dienbladen en social media goeroes transformeerden in clochards die nog meer onzin uitkraamden dan tevoren.... lees verder via Issuu of in pdf . Download in pdf