Everybody needs good neighboors! Met deze gedachte in het hoofd heb ik gisteren voor het eerste officieel kennis gemaakt met de bovenburen en nog enkele andere buurtbewoners. Gastvrouw Suzanne - die officieel stephanie noemt - en gastheer Michael zorgden voor een warm ontvangst. Ik was samen met haar de enige niet-ingenieur in het bonte mannelijke gezelschap. Het begrip knelpuntberoep zou van schaamte in de koelkast kruipen. Ik hoopte deze avond echter vooral te weten te komen van wie de draadloze internetverbinding WIFI 70 is, waar mijn laptop steeds verbinding mee maakt. Blijkbaar surft iedereen van het gebouw via deze altruïstische verbinding en zolang er geen rook uit mijn Acer komt maak ik me ook geen zorgen. Waar ik me wel zorgen om maakte was het saaiheidsgehalte van de strategiedag van gisteren, maar het is zeer goed meegevallen.
De plaats van afspraak was Auberge du Pecheur in Sint-Martens-Latem. Mijn blitse Smart Forfour voelde zich tussen de peperdure Ferrari's en Porsches een beetje onwennig maar wat peptalk tegen mijn blikkendoos deed wonderen. De onderwerpen waren divers: de interne tevredenheid van onze marketingafdeling, de benchmark van enkele concurerende business schools en de afstemming van de communicatiestrategie met onze alumnivereniging. Ik ben te weten gekomen wat de betekenis is van het nieuwe logo van de alumni associatie. De langwerpige boom stelt een Socratea Exorrhiza voor, een wandelende palmboom uit het amazonenwoud die blijkbaar elk jaar een aantal meters opschuift om de meest vruchtbare bodem te kunnen leegzuigen als een pakje fristi. Ik geloof geen snars van het verhaal en vermoed dat de reclamemaker van dienst een flinke scheut martini had geconsumeerd. Ach, eigenlijk mag ik geen verwijten maken want ik had het lievelingsdrankje van James Bond zelf ook nog genuttigd de avond voordien bij de buren. Vermoedelijk verklaart dit waarom mijn hersencellen nog in een roessfeer verkeerden en reflecteerden over wie de trotse eigenaar was van de befaamde wifi-verbinding. Zou er ook steeds een goed bereik zijn onder de steeds veranderde positie van de Socratea Exorrhiza?
De plaats van afspraak was Auberge du Pecheur in Sint-Martens-Latem. Mijn blitse Smart Forfour voelde zich tussen de peperdure Ferrari's en Porsches een beetje onwennig maar wat peptalk tegen mijn blikkendoos deed wonderen. De onderwerpen waren divers: de interne tevredenheid van onze marketingafdeling, de benchmark van enkele concurerende business schools en de afstemming van de communicatiestrategie met onze alumnivereniging. Ik ben te weten gekomen wat de betekenis is van het nieuwe logo van de alumni associatie. De langwerpige boom stelt een Socratea Exorrhiza voor, een wandelende palmboom uit het amazonenwoud die blijkbaar elk jaar een aantal meters opschuift om de meest vruchtbare bodem te kunnen leegzuigen als een pakje fristi. Ik geloof geen snars van het verhaal en vermoed dat de reclamemaker van dienst een flinke scheut martini had geconsumeerd. Ach, eigenlijk mag ik geen verwijten maken want ik had het lievelingsdrankje van James Bond zelf ook nog genuttigd de avond voordien bij de buren. Vermoedelijk verklaart dit waarom mijn hersencellen nog in een roessfeer verkeerden en reflecteerden over wie de trotse eigenaar was van de befaamde wifi-verbinding. Zou er ook steeds een goed bereik zijn onder de steeds veranderde positie van de Socratea Exorrhiza?
Reacties
Een reactie posten