Afgelopen weekend vond in Antwerpen het culinaire – Sla eens wat geld uit de bezoekers hun zakken – beurs “Antwerpen Proeft” plaats. De geldmachine werd reeds geactiveerd aan de ingang waar een vriendelijk bordje ons verzocht om een symbolische (lees verplichte) bijdrage te leveren van 5 euro. Op zich is dat absoluut geen onoverkomelijk gegeven, maar het klonk zo belachelijk. Misschien kan de belastingsdienst op de envelopen ook “symbolische belastingen” drukken, dat zal ons allemaal vrolijker maken. Enfin, brave sullen dat we zijn hebben we zonder rebellie 10 euro neergeteld aangezien het culinaire orgasme ons met opengespreide benen stond op te wachten.
Eenmaal binnen konden we ons als varkens te goed doen aan de culinaire parels, niet? Vermoedelijk wel indien we een dikke portefeuille bij hadden. Aan ieder kraampje moest er immers betaald worden. Op zich niks verkeerd mee want ik had reeds enkele walvisvrouwtjes gespot die anders met heel de oogst zouden zijn gaan lopen, maar de hoeveelheid dat je op Antwerpen Proeft doorgaans op je bord kreeg zou zelfs een anorexia-patiënte doen klagen van de honger. Zelfs het karton waarop de gerechtjes werden geserveerd hadden vermoedelijk een hoger caloriegehalte.
Het enige interessante aan Antwerpen Proeft vond ik het ‘Professor Grunschnabel’ ijskraam dat vegetarisch ijs serveerde. Ah ja hoor ik u denken, wordt er misschien ook paardenvlees gedraaid in de hedendaagse cornetto’s? Het is gewoon ijs zonder lactose en Glutenvrij. Toegegeven, het was best lekker, maar het is een beetje zoals frieten eten waarbij je de aardappel laat vervangen door wortels, dat smaakt gewoon anders. om een lang verhaal kort te maken… Antwerpen Proeft smaakte niet naar meer.
Eenmaal binnen konden we ons als varkens te goed doen aan de culinaire parels, niet? Vermoedelijk wel indien we een dikke portefeuille bij hadden. Aan ieder kraampje moest er immers betaald worden. Op zich niks verkeerd mee want ik had reeds enkele walvisvrouwtjes gespot die anders met heel de oogst zouden zijn gaan lopen, maar de hoeveelheid dat je op Antwerpen Proeft doorgaans op je bord kreeg zou zelfs een anorexia-patiënte doen klagen van de honger. Zelfs het karton waarop de gerechtjes werden geserveerd hadden vermoedelijk een hoger caloriegehalte.
Het enige interessante aan Antwerpen Proeft vond ik het ‘Professor Grunschnabel’ ijskraam dat vegetarisch ijs serveerde. Ah ja hoor ik u denken, wordt er misschien ook paardenvlees gedraaid in de hedendaagse cornetto’s? Het is gewoon ijs zonder lactose en Glutenvrij. Toegegeven, het was best lekker, maar het is een beetje zoals frieten eten waarbij je de aardappel laat vervangen door wortels, dat smaakt gewoon anders. om een lang verhaal kort te maken… Antwerpen Proeft smaakte niet naar meer.
Reacties
Een reactie posten