Doorgaan naar hoofdcontent

Wat als...ik West-Vlaming was?



Het concept van het programma 'Wat Als' had best uit mijn pen kunnen komen. Ik stel me deze vraag immers al sinds mijn geboorte. Wat als die ene zaadcel niet met die ene eicel had gesmost, wat als ik geen Nederlandse Belg maar een Chinese Nigeriaan was en wat als ik geen marketeer was, maar een nobel beroep uitoefende. Deze laatste vraag stelde ik mezelf afgelopen weekend ook toen ik met Thomas door de straten van Brugge kuierde. Zou ik in de Middeleeuwen een hoefsmid zijn geweest, of eerder een leerlooier, een hofnar of een herbergier. Als ik herbergier was geweest in de bed & breakfast Huis´T Schaep - de plaats waar we onze oogleden hebben te slapen gelegd - dan zou ik alvast geen bezwaar hebben.

Huis ´T Schaep heeft immers alles in huis om uw hersencellen in een tijdelijke teletijdsmachine te laten stappen. Wij mochten overnachten in de Renoir-kamer die voorzien was van een schouw waar enkel Stevie Wonder of een blinde mol zou kunnen naast kijken. Ik moet toegeven dat het bed dat zich in deze kamer bevond het beste bed is waar ik ooit in heb gelegen. Enkel mijn overnachting in het Hilton in Amsterdam zou het slaapcomfort kunnen evenaren. Niet toevallig werden deze beide hotels bekroond met het Tripadvisor Travellor's Choice Award 2013.

Het ontbijt was geen buffet zoals je dat in menig hotel zou aantreffen, maar een ontbijt met verschillende gangen dat met een brede glimlach werd opgediend. Het grote verschil tussen een bed & breakfast en hotel is dan ook de persoonlijke touch. Dit uitte zich bijvoorbeeld ook in een korte rondleiding door het geklasseerde pand. De keuken en het buitentoilet waar mijns inziens alleszins een streling voor het middeleeuwse oog.




Als middeleeuwse Bruggeling zou ik me wel thuis voelen in zo'n pand en ook in een dergelijk stad. Maar wat als ik een Bruggeling was, dan zou ik per definitie een West-Vlaming zijn. Ik zou de helft van mijn medeklinkers bij wet moeten inslikken. Wat als? De angstpareltjes braken me even uit bij deze hypothetische gedachte. Gelukkig was het maar voor even.

Yudai

Reacties

Populaire posts van deze blog

Logo Groupon versus nieuw logo Groen

Het is niet steeds eenvoudig om een nieuw logo uit je mouw te schudden, vraag dat maar aan de jongens en meisjes van Gap . Groen lanceerde deze week haar nieuwe huisstijl en toegegeven, het logo lijkt toch verdacht veel op dat van Groupon en ook de baselines zouden verre verwanten kunnen zijn. Misschien moeten we het zien als een vorm van recycling? Wie de vijf verschillen - ik vrees dat we zelfs niet zo ver gaan geraken - kan opsommen wint alvast een groene fluostift. Het kan ook een appelblauwzeegroen exemplaar worden, dat valt nog te Besien! Update : Blijkbaar is er nog een opvallende gelijkenis tussen het logo van Groen en dat van Armoede is een Onrecht. En daarmee is de code volledig gekraakt hoe het logo van Groen werd in elkaar geknutseld. Laat ons hopen dat ze er niet al te veel voor betaald hebben. Update 2 : Ondertussen is uitgelekt dat reclamebureau Salvo.be - dat instond voor de creatie - werd uitbetaald in bloemkolen, wortels en nestkastjes. Daarmee wordt het ge

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme

Relnichtenpoeder in Komen Eten

Toen God de Vader op de 8e dag het kijkkastje schiep, stak hij er naast de afstandsbediening ook de opdracht bij dat het ding op een zinvolle manier zou worden gevuld. Blijkbaar is dat laatste gegeven doorheen de geschiedenis verloren gegaan en drukt ondergetekende nog maar sporadisch de aanzetknop van de televisie in. Blijkbaar ben ik niet de enige want in de Verenigde Staten zitten de televisiestations met de handen in haren door een ongeziene daling in de kijkcijfers. Deze week heb ik mezelf echter nog eens overhaald om naar het VT4-programma 'Komen Eten' te kijken. Ik had gedacht dat we met Lesey-Ann Poppe, het meest hersenloze neukpopje dat mijn beeldscherm ooit heeft gesierd, alles hadden gehad, maar blijkbaar niet. God de vader had precies nog wat roze relnichtenpoeder over en schiep Glenn. Daar waar holebi's al jaren vechten tegen vooroordelen en negatieve beeldvorming, vormde deze adoptiezoon van Jimmy B juist de überrelnicht die zijn handjes nog meer laat wa