Doorgaan naar hoofdcontent

Wat als...ik West-Vlaming was?



Het concept van het programma 'Wat Als' had best uit mijn pen kunnen komen. Ik stel me deze vraag immers al sinds mijn geboorte. Wat als die ene zaadcel niet met die ene eicel had gesmost, wat als ik geen Nederlandse Belg maar een Chinese Nigeriaan was en wat als ik geen marketeer was, maar een nobel beroep uitoefende. Deze laatste vraag stelde ik mezelf afgelopen weekend ook toen ik met Thomas door de straten van Brugge kuierde. Zou ik in de Middeleeuwen een hoefsmid zijn geweest, of eerder een leerlooier, een hofnar of een herbergier. Als ik herbergier was geweest in de bed & breakfast Huis´T Schaep - de plaats waar we onze oogleden hebben te slapen gelegd - dan zou ik alvast geen bezwaar hebben.

Huis ´T Schaep heeft immers alles in huis om uw hersencellen in een tijdelijke teletijdsmachine te laten stappen. Wij mochten overnachten in de Renoir-kamer die voorzien was van een schouw waar enkel Stevie Wonder of een blinde mol zou kunnen naast kijken. Ik moet toegeven dat het bed dat zich in deze kamer bevond het beste bed is waar ik ooit in heb gelegen. Enkel mijn overnachting in het Hilton in Amsterdam zou het slaapcomfort kunnen evenaren. Niet toevallig werden deze beide hotels bekroond met het Tripadvisor Travellor's Choice Award 2013.

Het ontbijt was geen buffet zoals je dat in menig hotel zou aantreffen, maar een ontbijt met verschillende gangen dat met een brede glimlach werd opgediend. Het grote verschil tussen een bed & breakfast en hotel is dan ook de persoonlijke touch. Dit uitte zich bijvoorbeeld ook in een korte rondleiding door het geklasseerde pand. De keuken en het buitentoilet waar mijns inziens alleszins een streling voor het middeleeuwse oog.




Als middeleeuwse Bruggeling zou ik me wel thuis voelen in zo'n pand en ook in een dergelijk stad. Maar wat als ik een Bruggeling was, dan zou ik per definitie een West-Vlaming zijn. Ik zou de helft van mijn medeklinkers bij wet moeten inslikken. Wat als? De angstpareltjes braken me even uit bij deze hypothetische gedachte. Gelukkig was het maar voor even.

Yudai

Reacties

Populaire posts van deze blog

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme

De Smart van één miljoen

“Het is gebeurd” zou Erik van Looy zeggen. Deze ochtend was ik getuige van een fenomeen waar archeologen binnen duizend jaar nog over gaan spreken. Mijn trouwe Smart Forfour – beter bekend als de pimped Smart Fortwo – heeft de historische kaap van de 100.000 kilometer overschreden. Ik had nooit gedacht dat ik de historische verjaardag zou vieren van mijn plastieken boterhamdoos op vier wielen toen ik hem zes jaar geleden kocht. Hij was toen amper 1 jaar oud en had reeds 13.000 kilometer met het asfalt gespeeld. Het was liefde op het eerste zicht. Voor amper zevenduizend euro mocht ik hem meenemen en sindsdien is de liefde alleen maar gegroeid. Zoals menig andere auto heeft hij heel soms eens een hoest of niesbui, maar rare kuren heeft hij eigenlijk nog nooit gehad. Ok, dit jaar heeft hij een lekke band gehad, maar welke bejaarde heeft er soms geen last van winderigheid? Zo’n zaken moet je met de mantel der liefde afdekken. Vorige maand is hij zonder problemen en steekpenningen door d

Lincoln en de blanke Telenet slavin

“My kingdom for a horse,” moet Richard III als laatste woorden hebben uitgezucht op het slagveld. In mijn geval zou het eerder een blanke slavin zijn in ruil voor mijn Yudaiaans koninkrijk. In mijn mentale schatkamer blijven immers zoveel ideeën en plannen onaangeroerd wegens tijdsgebrek. Een blanke slavin zou een deel van dit tijdsgebrek kunnen compenseren. Koken, stofzuigen of mijn wagen een goede beurt geven. Het zijn maar enkele voorbeelden die al een flinke slok op de borrel zouden schelen. De kans is echter groot dat Lincoln vanuit zijn graf zou herrijzen om mij een paar zombiaanse motten om mijn oren zou geven met zijn hoge hoed. De armse stakkerd had tijdens zijn ambtstermijn van de afschaffing van de slavenarbeid een punt gemaakt en met succes. Zoveel jaar na datum vond Steven Spielberg de heldendaad van Lincoln belangrijk genoeg om er een film van maar liefst 2,5 uur aan te wijden. Afgelopen weekend ben ik naar het epos gaan kijken dat genomineerd is voor 12 oscars. Laat i