Doorgaan naar hoofdcontent

Superkabouters in marcellekes

Dit weekend stond in het teken van de superhelden. Vrijdagavond mocht Batman in zijn "Bat" over het scherm zweven in de zeer geslaagde film "The Dark Knight Rises" en gisteren was het de beurt aan "The Amazing Spider-Man". Bij deze laatste film vreesde ik een flauwe herkauwing van de eerste films met Tobey Maguire, maar ik moet toegeven dat deze versie veel meer diepgang bevatte dan de vorige spidermanfilms. Er viel ook meer humor te ontdekken in het web van actie. De acteerprestaties van Andrew Garfield zijn daar niet vreemd aan.

Superhelden hebben me trouwens altijd al gefascineerd. Deze bewondering begon al toen ik klein was. Toen had ik een grote bewonderig voor de onzichtbare kabouters die in 'Hotel Mama' het eten op tafel toverden of met hun magische tools alles stofzuigden zonder dat ik het zag. Ongelooflijk! Doorheen de jaren zijn er alleen maar superhelden bijgekomen. Naast de bovenvermelde Spiderman en Batman verdient ook Onslow uit de serie 'Keeping Up Appearances' een vermelding. Hij is de held die me leerde dat je op een toestel moet kloppen om het weer aan de praat te krijgen, dat je als geëmancipeerde man het recht hebt om heel de dag voor je TV te hangen en vooral dat een dresscode dient om je achterwerk mee af te kuisen. Helaas is de acteur Geoffrey Hughes enkele dagen geleden overleden aan de gevolgen van kanker. Bij deze doe ik dan ook een warme oproep - uit eerbetoon aan deze superheld - om deze week minstens één dag naar uw werk te gaan in een marcelleke. Ik ben ervan overtuigd dat de superkabouters uit Hotel Mama ook aan deze actie zullen meedoen!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme

De Smart van één miljoen

“Het is gebeurd” zou Erik van Looy zeggen. Deze ochtend was ik getuige van een fenomeen waar archeologen binnen duizend jaar nog over gaan spreken. Mijn trouwe Smart Forfour – beter bekend als de pimped Smart Fortwo – heeft de historische kaap van de 100.000 kilometer overschreden. Ik had nooit gedacht dat ik de historische verjaardag zou vieren van mijn plastieken boterhamdoos op vier wielen toen ik hem zes jaar geleden kocht. Hij was toen amper 1 jaar oud en had reeds 13.000 kilometer met het asfalt gespeeld. Het was liefde op het eerste zicht. Voor amper zevenduizend euro mocht ik hem meenemen en sindsdien is de liefde alleen maar gegroeid. Zoals menig andere auto heeft hij heel soms eens een hoest of niesbui, maar rare kuren heeft hij eigenlijk nog nooit gehad. Ok, dit jaar heeft hij een lekke band gehad, maar welke bejaarde heeft er soms geen last van winderigheid? Zo’n zaken moet je met de mantel der liefde afdekken. Vorige maand is hij zonder problemen en steekpenningen door d

Lincoln en de blanke Telenet slavin

“My kingdom for a horse,” moet Richard III als laatste woorden hebben uitgezucht op het slagveld. In mijn geval zou het eerder een blanke slavin zijn in ruil voor mijn Yudaiaans koninkrijk. In mijn mentale schatkamer blijven immers zoveel ideeën en plannen onaangeroerd wegens tijdsgebrek. Een blanke slavin zou een deel van dit tijdsgebrek kunnen compenseren. Koken, stofzuigen of mijn wagen een goede beurt geven. Het zijn maar enkele voorbeelden die al een flinke slok op de borrel zouden schelen. De kans is echter groot dat Lincoln vanuit zijn graf zou herrijzen om mij een paar zombiaanse motten om mijn oren zou geven met zijn hoge hoed. De armse stakkerd had tijdens zijn ambtstermijn van de afschaffing van de slavenarbeid een punt gemaakt en met succes. Zoveel jaar na datum vond Steven Spielberg de heldendaad van Lincoln belangrijk genoeg om er een film van maar liefst 2,5 uur aan te wijden. Afgelopen weekend ben ik naar het epos gaan kijken dat genomineerd is voor 12 oscars. Laat i