Yudaiaans Nieuwsblad

De derde uitzending van “The Virtual Revolution” was voor mij als database marketeer wellicht de meest interessante aflevering uit deze vierdelige BBC-reeks. In ‘The cost of free’ kwam – net zoals in de vorige afleveringen (zie blogartikel 1 & 2 ) – een nieuwe paradox bovendrijven. Hoe meer je een gratis internetoceaan creëert op het internet, des te meer consumenten zullen verdrinken door de onzichtbare kapitalistische ijsbergen. Op 10 april 1912 verliet de Titanic de haven van South Hampton. Het was in die tijd het grootste schip en zogezegd onzinkbaar. Ondertussen zouden we moeten weten waartoe dergelijke grootschalige projecten zonder permanente waakzaamheid en nederigheid leiden. Zijn we ons als consument wel bewust van de onzichtbare ijsbergen? We zoeken gratis nieuws op, connecteren gratis a volonté met Britney Spears, volgen gratis de laatste tweets van Vincent van Quickenborne en lanceren zoekoprachten op Google zonder dat we het voelen in onze portemonnee, etc. Als con

Eergisteren werd het tweede deel van de Virtual Revolution op mijn netvlies gebrand: Enemy of the State. Daar waar het eerste deel zich mijns inziens voornamelijk focuste op de paradox van de gelijkheid (lees vorig blogartikel ), werd in dit tweede deel een nieuwe paradox blootgelegd van de revolutie. Het initiële doel van het internet was immers meer “broederschap” tussen mensen te creëren. Door meer mensen met elkaar te connecteren duiken er echter ook steeds meer krachten op die deze broederschap willen manipuleren. Liberté, égalité, Fraternité of the internet: De tweede paradox Stel je voor dat er al internet zou bestaan tijdens de Franse Revolutie. Zou de Franse republiek er dan sneller of juist niet gekomen zijn. Zou koning Lodewijk XVI zijn iphone in aanslag hebben gehouden om de twitterberichten over hem te checken? We zullen het waarschijnlijk nooit te weten komen. Tijdens deze tweede reeks werden wel een aantal actuele voorbeelden aangehaald waarbij online-platforme

Indien ik vandaag een teletijdsmachine zou hebben en terugkeerde naar de jaren '70, wat zou ik dan zeggen? Indien ik dan zou beweren dat er een virtual revolution op de mensheid zou afkomen, zou ik vermoedelijk de herinvoering van de guillotine op mijn hals halen of toch tenminste de stempel insane op mijn achterwerk gebrand krijgen. Het is immers bijna ongeloofwaardig welke nieuwe revolutie we hebben doorstaan. We zijn er ingerold zonder er echt stil bij te staan. Reden genoeg voor de BBC om er een vierdelige reeks aan te wijden onder de titel: The Virtual Revolution. Canvas zond gisteren de eerste aflevering uit. De opbouw van de eerste aflevering van “virtual revolution” zat mijns inziens goed in elkaar. Ik onthoud uit deze eerste uitzending voornamelijk hoe de goede intenties van gelijkheid misschien nog meer ongelijkheid veroorzaken. Liberté, égalité, Fraternité of the internet? Het internet vindt zijn wortels volgens sommigen in het hippie-tijdperk terug waarbij tegen de s