Doorgaan naar hoofdcontent

De ironie van de hypocrisie

Ik heb het al vaker gedacht dat God de Vader de mens schiep vanuit zijn luie hemelbed met zijn witte sportkousen aan. Hij moet hoogstwaarschijnlijk in het aangename gezelschap hebben vertoefd van zijn favoriete engeltjes Bloody Mary en Jack Daniels. Hoe slaag je er anders in om een product te scheppen dat vaak – en u hoeft zich heus niet persoonlijk geviseerd te voelen – met haken en ogen aan elkaar is geplakt. Ik doel daarbij heus niet op het uiterlijk, maar doorgaans op de innerlijke mens. Indien de intentie van de mensen zich als een doorschijnende visbokaal zou gedragen, we zouden al een stapje dichter zijn. De intenties zouden duidelijker en sneller aan de oppervlakte komen drijven. Helaas is de mens eerder een brandkast waarbij de ander de enige is die de cijfercombinatie kent.

Deze brandkast ligt volgestapeld met gedragspatronen waar de mens niet altijd fier op mag zijn. Eentje die zich mijns inziens in 2011 sterk manifesteerde was de hypocrisie of anders geformuleerd: “Ik zie dat splintertje in uw oog, maar niet de balk in het mijne.” De voorbeelden zijn niet op de vingers van één hand te tellen. Hoe kan iemand als de paus naastenliefde en verdraagzaamheid met de ene hand in de lucht tillen, terwijl hij met de andere hand respect voor minderheden als holebi’s volledig in de kiem smoort. Het is ook ironisch om te zien dat er miljoenen zijn gespendeerd aan de doortocht van de paus terwijl in de hoorn van Afrika mensen sterven van de honger. Waarschijnlijk was er geen vijfsterrenhotel te vinden in Afrika. De politici moeten niet onderdoen. Hoe geloofwaardig zij die mensen nog die met onze stem in het parlement zetelen, maar met hun stem doorgaans voor eigen winkel praten. Als het parlement haar eigen regelement met betrekking tot de pensioenen niet hervormt (i.e. op pensioen na 20 jaar dienst) – dan zal ik bij de volgende verkiezingen alle stembussen persoonlijk komen volgieten met pek en pluimen.

Nog actueler is het Centrum voor gelijkheid en racismebestrijding dat onlangs zelf aangeklaagd werd wegens racimse [artikel]. Het bekende ‘piracy is a crime’ deuntje zou volgens bepaalde actuele bronnen zelf zijn gestolen [artikel]. De strenge arm der wet in Hasselt zou dan weer zelf lange vingers hebben. Het is een karakterkenmerk dat me dit jaar meer is opgevallen dan andere jaren. Laat ons samen bidden dat wanneer God de Vader een nieuwe versie van de mens op de markt brengt in 2012 hij deze menselijke eigenschap niet meeneemt in de upgrade. Amen!

Reacties

  1. Of zou het kunnen dat informatie nog sneller rondgaat en daardoor de vuiligheid nog meer en sneller naar boven komt drijven?
    Het enige wat we dan kunnen doen is nog meer openlijk communiceren zodat niemand de balk nog langer kan negeren.

    Een prettig 2012 gewenst, u heeft mij vaak geamuseerd in 2011 en ik hoop van hetzelfde in 2012.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Logo Groupon versus nieuw logo Groen

Het is niet steeds eenvoudig om een nieuw logo uit je mouw te schudden, vraag dat maar aan de jongens en meisjes van Gap . Groen lanceerde deze week haar nieuwe huisstijl en toegegeven, het logo lijkt toch verdacht veel op dat van Groupon en ook de baselines zouden verre verwanten kunnen zijn. Misschien moeten we het zien als een vorm van recycling? Wie de vijf verschillen - ik vrees dat we zelfs niet zo ver gaan geraken - kan opsommen wint alvast een groene fluostift. Het kan ook een appelblauwzeegroen exemplaar worden, dat valt nog te Besien! Update : Blijkbaar is er nog een opvallende gelijkenis tussen het logo van Groen en dat van Armoede is een Onrecht. En daarmee is de code volledig gekraakt hoe het logo van Groen werd in elkaar geknutseld. Laat ons hopen dat ze er niet al te veel voor betaald hebben. Update 2 : Ondertussen is uitgelekt dat reclamebureau Salvo.be - dat instond voor de creatie - werd uitbetaald in bloemkolen, wortels en nestkastjes. Daarmee wordt he...

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme ...

Relnichtenpoeder in Komen Eten

Toen God de Vader op de 8e dag het kijkkastje schiep, stak hij er naast de afstandsbediening ook de opdracht bij dat het ding op een zinvolle manier zou worden gevuld. Blijkbaar is dat laatste gegeven doorheen de geschiedenis verloren gegaan en drukt ondergetekende nog maar sporadisch de aanzetknop van de televisie in. Blijkbaar ben ik niet de enige want in de Verenigde Staten zitten de televisiestations met de handen in haren door een ongeziene daling in de kijkcijfers. Deze week heb ik mezelf echter nog eens overhaald om naar het VT4-programma 'Komen Eten' te kijken. Ik had gedacht dat we met Lesey-Ann Poppe, het meest hersenloze neukpopje dat mijn beeldscherm ooit heeft gesierd, alles hadden gehad, maar blijkbaar niet. God de vader had precies nog wat roze relnichtenpoeder over en schiep Glenn. Daar waar holebi's al jaren vechten tegen vooroordelen en negatieve beeldvorming, vormde deze adoptiezoon van Jimmy B juist de überrelnicht die zijn handjes nog meer laat wa...