Het begon al bij de inkom. Kooplustige zondaars leken wel als uitgehongerde bizons in elkaars nek te blazen en konden bijna niet wachten om de Ikea-vestiging te bestormen. Toen de deuren eindelijk open gingen ervaarde ik het gevoel dat sardines in blik al jaren ondergaan. Eenmaal binnengekomen beklaagde ik me al direct dat ik in mijn nieuwjaarsbrief beloofd had geen pepperspray en tepelkemmen meer toe te passen op mensen die me voor de voeten liepen. Mijn hielen leek wel op de bumpers van botsauto's en ondergetekende zal waarschijnlijk nog dagen zitproblemen hebben door een stuk Aläng tafellamp die iemand met of zonder opzet in de drukte tegen het einde van mijn ruggegraat duwde. Na een halfuur te zijn geopend leek de Ikea-winkel wel een supermarkt tijdens de Sovjetunie of op een stuk vlees dat door uitgehongerde Piranas was afgekluifd. Alles wat los stond werd meegenomen. Er werd heel wat gevloekt, getrokken en vermoedelijk zullen er deze avond ook wel wat extra Childfocus-affiches worden verspreid van kinderen die hun ouders zijn kwijtegeraakt in de mensenmassa. Toen ik de kassa eenmaal gepasseerd was met mijn salontafeltje en deurmat viel er een slaak van verluchting dat ik de eerste grote uitdaging van het nieuwe jaar had overleefd.
En de drie koningen? Ik hoop dat ze op tijd waren gekomen, want toen we de parking verlieten had de politie de handen vol met het verkeer te regelen. Kindeke Jezus zal zich waarschijnlijk tevreden moeten stellen met een POÄNG-fauteuil die half uiteengereten was door de Ikea-terroristen. Het wordt weer tijd dat het terug Kerstmis is!
En de drie koningen? Ik hoop dat ze op tijd waren gekomen, want toen we de parking verlieten had de politie de handen vol met het verkeer te regelen. Kindeke Jezus zal zich waarschijnlijk tevreden moeten stellen met een POÄNG-fauteuil die half uiteengereten was door de Ikea-terroristen. Het wordt weer tijd dat het terug Kerstmis is!
Reacties
Een reactie posten