Doorgaan naar hoofdcontent

De Heilige Bernardinus van Siëna

Binnenkort is het zover. Ik blijf als enige mannelijke medewerker over op een marketingafdeling vol met vrouwen. Mijn enige mannelijke collega heeft beslist om zijn geluk te beproeven bij een winkelketen die pretendeert steeds de goedkoopste te zijn. Ik ben echt benieuwd hoe hij zijn dagelijkse ritten naar Halle gaat ervaren. Elke dag uren in de file staan lijkt me even boeiend als een cursus kantklossen. Op het openbaar vervoer rekenen kan je vandaag de dag evenmin. De treinstaking van vandaag onderstreept nogmaals deze understatement.

Het probleem voor mij is echter: hoe ga ik overleven met 7 vrouwen. Een plaatsvervanger is nog niet aangesteld en dit kan nog even op zich laten wachten. Ik voel me dan ook een beetje zoals Robinson Crusoe. Om het hoofd boven water te houden op dit eiland der oestrogenen ben ik me volledig aan het verdiepen in de psyche van de vrouw. De vraag is echter hoe moet ik te werk gaan. Moet ik bellen om raad naar de astroline op VTM waar één of andere afgedankte bliepmiep de grootste onzin uit haar rechterteen zuigt? De idee dat mensen daar geld aan willen spenderen doet me met verstomming slaan. De titels op de vrouwenpagina van het Laatste Nieuws zijn ook weinig inspirerend: "De helft van de single vrouwen is angstig 's avonds", "Lift je kont zonder operatie", Trend: verpest je trouwjurk" of wat dacht je van deze "Vrouw snijdt penis van man af en gooit zaakje in toilet". Deze topics brengen me geen stap dichter hoe ik helemaal alleen moet overleven in deze jungle. Ach als sneeuwwitje het kon met haar 7 mannen, dan moet ik dit ook wel kunnen met mijn 7 vrouwen. Misschien moet ik enkel nog nadenken wie overeenstemt met respectievelijk Doc, Grumpy, Happy, Sneezy, Bashful, Sleepy en dopey. Vandaag is het trouwens de feestdag van de Heilige Bernardinus van Siëna, patroonheilige van de marketingmensen. Misschien is het beter dat ik haar eens een smsje stuur?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Logo Groupon versus nieuw logo Groen

Het is niet steeds eenvoudig om een nieuw logo uit je mouw te schudden, vraag dat maar aan de jongens en meisjes van Gap . Groen lanceerde deze week haar nieuwe huisstijl en toegegeven, het logo lijkt toch verdacht veel op dat van Groupon en ook de baselines zouden verre verwanten kunnen zijn. Misschien moeten we het zien als een vorm van recycling? Wie de vijf verschillen - ik vrees dat we zelfs niet zo ver gaan geraken - kan opsommen wint alvast een groene fluostift. Het kan ook een appelblauwzeegroen exemplaar worden, dat valt nog te Besien! Update : Blijkbaar is er nog een opvallende gelijkenis tussen het logo van Groen en dat van Armoede is een Onrecht. En daarmee is de code volledig gekraakt hoe het logo van Groen werd in elkaar geknutseld. Laat ons hopen dat ze er niet al te veel voor betaald hebben. Update 2 : Ondertussen is uitgelekt dat reclamebureau Salvo.be - dat instond voor de creatie - werd uitbetaald in bloemkolen, wortels en nestkastjes. Daarmee wordt he...

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme ...

Relnichtenpoeder in Komen Eten

Toen God de Vader op de 8e dag het kijkkastje schiep, stak hij er naast de afstandsbediening ook de opdracht bij dat het ding op een zinvolle manier zou worden gevuld. Blijkbaar is dat laatste gegeven doorheen de geschiedenis verloren gegaan en drukt ondergetekende nog maar sporadisch de aanzetknop van de televisie in. Blijkbaar ben ik niet de enige want in de Verenigde Staten zitten de televisiestations met de handen in haren door een ongeziene daling in de kijkcijfers. Deze week heb ik mezelf echter nog eens overhaald om naar het VT4-programma 'Komen Eten' te kijken. Ik had gedacht dat we met Lesey-Ann Poppe, het meest hersenloze neukpopje dat mijn beeldscherm ooit heeft gesierd, alles hadden gehad, maar blijkbaar niet. God de vader had precies nog wat roze relnichtenpoeder over en schiep Glenn. Daar waar holebi's al jaren vechten tegen vooroordelen en negatieve beeldvorming, vormde deze adoptiezoon van Jimmy B juist de überrelnicht die zijn handjes nog meer laat wa...