Doorgaan naar hoofdcontent

Superkabouters in marcellekes

Dit weekend stond in het teken van de superhelden. Vrijdagavond mocht Batman in zijn "Bat" over het scherm zweven in de zeer geslaagde film "The Dark Knight Rises" en gisteren was het de beurt aan "The Amazing Spider-Man". Bij deze laatste film vreesde ik een flauwe herkauwing van de eerste films met Tobey Maguire, maar ik moet toegeven dat deze versie veel meer diepgang bevatte dan de vorige spidermanfilms. Er viel ook meer humor te ontdekken in het web van actie. De acteerprestaties van Andrew Garfield zijn daar niet vreemd aan.

Superhelden hebben me trouwens altijd al gefascineerd. Deze bewondering begon al toen ik klein was. Toen had ik een grote bewonderig voor de onzichtbare kabouters die in 'Hotel Mama' het eten op tafel toverden of met hun magische tools alles stofzuigden zonder dat ik het zag. Ongelooflijk! Doorheen de jaren zijn er alleen maar superhelden bijgekomen. Naast de bovenvermelde Spiderman en Batman verdient ook Onslow uit de serie 'Keeping Up Appearances' een vermelding. Hij is de held die me leerde dat je op een toestel moet kloppen om het weer aan de praat te krijgen, dat je als geëmancipeerde man het recht hebt om heel de dag voor je TV te hangen en vooral dat een dresscode dient om je achterwerk mee af te kuisen. Helaas is de acteur Geoffrey Hughes enkele dagen geleden overleden aan de gevolgen van kanker. Bij deze doe ik dan ook een warme oproep - uit eerbetoon aan deze superheld - om deze week minstens één dag naar uw werk te gaan in een marcelleke. Ik ben ervan overtuigd dat de superkabouters uit Hotel Mama ook aan deze actie zullen meedoen!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Logo Groupon versus nieuw logo Groen

Het is niet steeds eenvoudig om een nieuw logo uit je mouw te schudden, vraag dat maar aan de jongens en meisjes van Gap . Groen lanceerde deze week haar nieuwe huisstijl en toegegeven, het logo lijkt toch verdacht veel op dat van Groupon en ook de baselines zouden verre verwanten kunnen zijn. Misschien moeten we het zien als een vorm van recycling? Wie de vijf verschillen - ik vrees dat we zelfs niet zo ver gaan geraken - kan opsommen wint alvast een groene fluostift. Het kan ook een appelblauwzeegroen exemplaar worden, dat valt nog te Besien! Update : Blijkbaar is er nog een opvallende gelijkenis tussen het logo van Groen en dat van Armoede is een Onrecht. En daarmee is de code volledig gekraakt hoe het logo van Groen werd in elkaar geknutseld. Laat ons hopen dat ze er niet al te veel voor betaald hebben. Update 2 : Ondertussen is uitgelekt dat reclamebureau Salvo.be - dat instond voor de creatie - werd uitbetaald in bloemkolen, wortels en nestkastjes. Daarmee wordt he...

Rise of the Planet of the Apes: gehaaide plagiaat?

Het zal je maar overkomen om heel je leven in een kooi door te brengen. Geen gouden kooi, maar eentje met ijzeren staven en in plaats van een Perzisch tapijt een prikkend bedje van stro. Voor veel testdieren is dat hun toekomstbeeld. Het vormt ook het decor van 'Rise of the Planet of the Apes' [ Trailer ]. Ik kan me eigenlijk nog weinig herinneren van de originele 'Planet of the Apes' films die Hollywood op ons heeft afgevuurd, buiten de legendarische Vrijheidsbeeld-scène , ludiek overgedaan door The Simpsons . Het uitgangspunt van deze nieuwe apenfilm is de zoektocht naar het wondermiddel tegen Alzheimer. De proefkonijnen van dienst om dit middel te testen zijn - hoe kan u het toch zo goed raden - een stel apen. Het enige nadeel van dit wondermiddel is dat het de apen slimmer maakt. Vervang de apen door haaien en het stro door water en u krijgt direct het scenario van Deep Blue Sea . De paralellen zijn immers frapant: opgesloten dieren, de zoektocht naar het ultieme ...

Relnichtenpoeder in Komen Eten

Toen God de Vader op de 8e dag het kijkkastje schiep, stak hij er naast de afstandsbediening ook de opdracht bij dat het ding op een zinvolle manier zou worden gevuld. Blijkbaar is dat laatste gegeven doorheen de geschiedenis verloren gegaan en drukt ondergetekende nog maar sporadisch de aanzetknop van de televisie in. Blijkbaar ben ik niet de enige want in de Verenigde Staten zitten de televisiestations met de handen in haren door een ongeziene daling in de kijkcijfers. Deze week heb ik mezelf echter nog eens overhaald om naar het VT4-programma 'Komen Eten' te kijken. Ik had gedacht dat we met Lesey-Ann Poppe, het meest hersenloze neukpopje dat mijn beeldscherm ooit heeft gesierd, alles hadden gehad, maar blijkbaar niet. God de vader had precies nog wat roze relnichtenpoeder over en schiep Glenn. Daar waar holebi's al jaren vechten tegen vooroordelen en negatieve beeldvorming, vormde deze adoptiezoon van Jimmy B juist de überrelnicht die zijn handjes nog meer laat wa...